جوان آنلاین: اثری که هم اینــــک در معرفــی آن سخن می‌رود، خاطــرات بانو قدسیه سرخه‌ای، همسر زنده‌یاد آیت‌الله محمدرضا مهدوی‌کنی، رئیس فقید مجلس خبرگان رهبری را در بردارد. نگارش و آماده‌سازی این مجموعه را پیوند سفری بر عهده داشته و انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)، آن را روانه بازار کتاب ساخته است. «از کیمیای مهر او» در صدر خویش مقدمه‌ای دارد که آن را به ترتیب پی‌آمده توصیف کرده است:
«زندگی انسان‌های مؤثر، همیشه جذاب و پر از نکات آموزنده است. زندگی آیت‌الله محمدرضا مهدوی‌کنی (ره) که فرازونشیب‌های زیادی نیز داشته است، از این قاعده مستثنی نیست. مردی که به جز فعالیت‌های علمی و فرهنگی اثرگذار، عرصه سیاست را هم پیموده و در نهایت در مقام علمی آرامش گرفته است و در همه این عرصه‌ها، اخلاقمندی را به نمایش گذاشته است. در کنار این مرد، اما زنی زیسته که بلد بوده چطور زندگی کند. همراهی قدسیه سرخه‌ای و محمدرضا مهدوی کنی، بستری را خلق کرده که تحمل سختی‌ها را، به ازای شیرینی بودن در کنار هم آسان نموده است. زندگی طلبگی، نگرانی‌های مسیر مبارزه، دوری‌های ناشی از زندان و تبعید، خطر‌های کار سیاسی، تنش حاصل از کار دانشگاهی و بیم فقدان در بیماری‌های جسمی، همه نشان از دلهره همیشگی در این زندگی دارد که مودت و رحمت بین این زوج چهره دیگری از آنها را بازنمایی کرده است. شاید در این مسیر، انگیزه‌های مشترک و همدلی، بیش از همه انرژی بخش بوده‌اند. در این تصویرگری کوتاه از زندگی یک عالم دینی - که کمتر روایت می‌شود- شاهد نگاه بلند به زن و خانواده هستیم که اگر این نبود، شرایط برای دختری کم سن و سال برای خوب زیستن و رشد و رضایت فراهم نمی‌شد، اما آن‌سوی این داستان را نباید نادیده گرفت. زنی هوشمند که برای ساختن یک زندگی با انگیزه‌های تعالی بخش، از هیچ چیز دریغ نمی‌کند و مدام به دنبال یافتن راهی است، تا از کوچه‌های تنگ و گاه تاریکی که مسیر انتخاب شده برای‌شان رقم زده، به سلامت عبور کنند و باز هم حس طراوت در این زندگی موج بزند. اوست که تدبیر می‌کند، چطور خستگی را از تن مرد بگیرد و عشق بدون تکلف را جایگزین کند و در ازای این محبت، حالا مرد است که با تعلیم گام به گام و به اندازه او، شیرینی رشد و توجه را تقدیم می‌کند. دوگانه زن – مرد، همیشه برای همه جذاب بوده و خلق زیبایی کرده است، که روایت پیش رو نیز از آن مستثنی نیست. روایتی که سعی کرده تا بدون ورود به جزئیات خسته کننده اقدامات سیاسی یا علمی و حرفه‌ای، رخداد‌های مهم این زندگی را در قالب روابط بین فردی، با کاوش خاستگاه خانوادگی یا اجتماعی به تصویر بکشد. آنچه در این روایت اهمیت دارد، قاب خاطره‌ای دلچسب است، که از دغدغه فردی و خانوادگی عبور کرده و به تاریخ این سرزمین گره خورده است. فردیتی که به جمع گره خورده و در فرآیندی بیش از نیم قرن، در رویداد‌های جاری ایران خود را نشان داده و به همین نسبت نیز تأثیرگذار بوده است...».
